Aktualności

 

 

ANKIETA

  II FORUM PRAWA PROCESOWEGO CYWILNEGO Sprawy ze stosunku spółki handlowej w procesie cywilnym i egzekucji sądowej   20 listopada 2020 r. • EDYCJA ONLINE       PROGRAM - II Forum Prawa Procesowego Cywilnego    

 

  Tego roku 13. kwietnia w Norymberdze, zmarł adwokat Andrzej Polak, w latach 1965-1972 członek Zespołu Adwokackiego nr 6 w Krakowie, od 1972 roku radca prawny, pozostający do 1993 roku na liście adwokatów niewykonujących zawodu.     Urodził się 22 listopada 1932 roku w Stanisławowie, w rodzinie inteligentów (matka była nauczycielką, ojciec urzędnikiem), lata okupacji niemieckiej i powojenne spędził z rodziną w Jarosławiu. Studia prawnicze odbył na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1951-1955, poczem przez 4 lata pracował w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym jako przewodnik wczasów wędrownych i ekonomista planowania i zatrudnienia. W latach 15959-1960 odbywał aplikację prokuratorską, a w 1961, sędziowską, zakończoną egzaminem sędziowskim. W styczniu 1962 roku został wpisany na listę aplikantów adwokackich w Izbie Krakowskiej, odbył ją w Zespole Adwokackim nr 6 w Krakowie i zakończył w jesieni 1964 roku egzaminem z bardzo dobrym wynikiem. Po krótkim okresie pracy w Zespole Adwokackim w Żywcu i w Olkuszu, w maju 1965 został członkiem Zespołu Adwokackiego nr 6 w Krakowie, w którym prowadził praktykę adwokacką do jesieni 1972 roku, kiedy przeniósł się na radcostwa prawne, ale pozostał na liście adwokatów niewykonujących zawodu adwokata i członkiem Komisji Krakowskiej Rady do Spraw Adwokatów Niewykonujących Zawodu. W jesieni 1982 roku, wraz z żoną i synem Arturem wyjechał zagranicę i tam pozostał.   Był człowiekiem zawsze zaangażowanym społecznie i politycznie. W młodości działał, jako członek Związku Młodzieży Socjalistycznej, po studiach, pełnił funkcję przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej w Krakowie i członka Ośrodka Społeczno-Prawnego przy Komitecie Centralnym ZMS, po aplikacjach, udzielał porad prawnych w Wojewódzkiej Komisji Związków Zawodowych i zorganizował społeczne poradnictwo prawne aplikantów adwokackich. Od 1959 roku był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, jako adwokat był aktywnym członkiem organizacji partyjnej krakowskiej adwokatury. Działając w tym charakterze odegrał pozytywną rolę przy powstaniu – w jesieni 1980 roku – Stowarzyszenia Radców Prawnych w Polsce z siedzibą w Krakowie oraz przy organizowaniu się radców prawnych w nową, samodzielną zawodową strukturę samorządową.   adw. Jacek Żuławski