NOWE WŁADZE ADWOKATURY POLSKIEJ
KANDYDACI
adw. prof. dr hab. Maciej Gutowski
Adwokatura XXI wieku: kompetentna i nowoczesna
NASZ ZAWÓD, NASZ SAMORZĄD, NASZ WIZERUNEK
Wyzwolić energię i siłę Adwokatury.
I. NASZ ZAWÓD
1. Samorząd dla adwokata, wspierający, reprezentatywny:
a. Samorząd wspierający, słuchający i współdziałający z adwokatami, odpowiadający na realne potrzeby środowiska na poziomie izbowym oraz krajowym; reprezentatywny i łączny ze środowiskiem.
b. Ochrona i wspieranie wizerunku oraz zaufania publicznego do adwokatów. Reakcja samorządu na próby podważenia pozycji zawodowej adwokata. Samorząd realizujący swe zadania i rzetelnie informujący społeczeństwo.
c. Samorząd reprezentujący interesy adwokatów w relacjach z organami władzy, zapewniający wsparcie w płaszczyznach: wykonywania zawodu, niezależności adwokata i tajemnicy adwokackiej, pozycji i sytuacji rynkowej, spowodowanej zarówno sytuacjami nadzwyczajnymi, regulacją prawną, barierami urzędowymi, nieuczciwą konkurencją.
d. Samorząd przewidujący i kreujący rzeczywistość.
2. Dobre prawo – przyjazne otoczenie zawodowe. Proaktywna postawa samorządu dla realizacji zadań ustawowych w zakresie związanym z zapewnieniem właściwych warunków świadczenia pomocy prawnej; intensyfikacja ważnych prac projektowych i lobbingowych.
Dobry projekt + właściwy czas => szansa na efekt
A. Zmiany w Prawie o adwokaturze i w innych aktach prawnych – ramy aktywności zawodowej:
a. jednolitość fiskalnego obciążenia równoważnych form wykonywania zawodu adwokata (podatki i ubezpieczenie społeczne),
b. poszerzenie możliwości prawnych świadczenia usług przez adwokatów przy użyciu form prawnych umożliwiających ograniczenie odpowiedzialności jak np. w spółkach kapitałowych,
c. stopniowe poszerzanie sfery aktywności adwokackiej w celu zwiększenia konkurencyjności i pozycji na rynku,
d. wspieranie rozwoju doradztwa korporacyjnego, kontraktowego, negocjacyjnego, sądownictwa polubownego i mediacji,
e. ubezpieczenie społeczne i zabezpieczenie socjalne ze szczególnym uwzględnieniem problemów kobiet związanych z łączeniem macierzyństwa i wykonywania zawodu,
f. mechanizmy ułatwiające kobietom wychowującym dzieci wykonywanie obowiązków wynikających z pełnienia funkcji samorządowych.
B. Prawne ramy w sferze praktycznego wykonywania zawodu:
a. aktywizm adwokacki w procesie jako środek wzmacniający prawa jednostki i jako podstawa ewentualnego postulowania poszerzenia przymusu adwokackiego,
b. odejście od procesu „formułkowego”, redukcja nadmiernego formalizmu poprzez podejmowanie właściwych inicjatyw legislacyjnych,
c. ograniczenie przewlekłości postępowania; wprowadzenie mechanizmów wyznaczania rozpraw dzień po dniu,
d. zwiększenie roli adwokata w procesie, zwłaszcza w płaszczyźnie postępowania dowodowego poprzez doprecyzowanie uregulowań w przedmiocie dowodów z przesłuchania świadków i przeprowadzania dowodów z dokumentów na etapie przedsądowym,
e. dopuszczenie adwokatów do czynności zastrzeżonych przez kodeks spółek handlowych dla notariuszy,
f. zmiany w systemie doręczeń, w tym opcjonalnych dla adwokatów doręczeń elektronicznych,
g. zmiany zmierzające do zwiększenia możliwości komunikacji z sądem przy pomocy środków elektronicznych,
h. bezpośredni dostęp adwokatów do baz w systemie informatycznym,
i. mechanizmy wspierające rozwój mediacji i sądownictwa polubownego (wsparcie instytucjonalne, szkoleniowe, e-learningowe oraz materiały szkoleniowe).
C. Postępowania dyscyplinarne:
a. wzmocnienie i uproszczenie samorządowego postępowania dyscyplinarnego (zarówno regulacja prawem powszechnie obowiązującym, jak i regulaminem),
b. uproszczenie procedur dyscyplinarnych,
c. prawo w działaniu – zobiektywizowanie, zwiększenie tempa i efektywności postępowań dyscyplinarnych; adekwatna, proporcjonalna, właściwie komunikowana reakcja,
d. skoordynowane zwalczanie przejawów nieuczciwej konkurencji.
D. Zmiany w zakresie etyki; dostosowanie zasad deontologicznych do realnych potrzeb adwokatów:
a. poszerzenie dopuszczalnych podstaw działania w ramach rozmaitych sfer wykonywania zawodu adwokata,
b. poszerzenie prawa do rzetelnej informacji niebędącej reklamą. Nieprecyzyjne uregulowania powodują ograniczenia w wykorzystaniu dostępnych działań marketingowych, nie są efektywne w praktyce, bywają nieprzestrzegane i obniżają konkurencyjność adwokackiej profesji w stosunku do innych zawodów prawniczych,
c. wspólny rdzeń zasad deontologicznych, zróżnicowane zasady szczegółowe w zależności od specyfiki podejmowanych czynności. W ramach wykonywania zawodu adwokata może mieścić się np. wykonywanie części usług księgowych czy audytorskich, a nawet niektórych formy pośrednictwa. Specjalizacja kancelarii adwokackich wymaga instrumentów umożliwiających konkurencję z dużymi podmiotami wielobranżowymi na rynku prawniczym,
d. zasady etyczne dla szerokiej działalności. Nieograniczone do specyfiki działania adwokata sądowego. Deontologiczne uwzględnienie usług adwokackich doradztwa prawnego, podatkowego, prawno-biznesowego, transakcyjnego, negocjacyjnego, a także w sferach dopuszczalnych, a niezwiązanych z działalnością adwokacką,
e. deontologia ADR. Adwokacka działalność w sferze ADR wymaga wyraźnych deontologicznych zasad działania adwokatów-mediatorów, adwokatów-arbitrów i pełnomocników w tych postępowaniach.
E. Zmiany w doskonaleniu zawodowym:
a. rozwój i budowa nowoczesnych form szkolenia zawodowego z uwzględnieniem rozwoju technologicznego i informatycznego,
b. nowoczesny, zróżnicowany i interdyscyplinarny program szkolenia zawodowego,
c. doskonalenie zawodowe obejmujące inne formy wykonywania zawodu niż występowanie na sali sądowej, w szczególności doradztwo korporacyjne, prawno-biznesowe, podatkowe, negocjacje, mediację, arbitraż, aspekty psychologiczne, aspekty marketingowe,
d. szeroki dostęp do przyjaznych i nowoczesnych materiałów i szkoleń on-line; „instrukcje postępowania” w trudnych sytuacjach związanych z wykonywaniem zawodu (np. zwolnienie z tajemnicy, kontrola skarbowa, kontrola ZUS, przeszukanie w kancelarii itp.),
e. budowa mechanizmów i organizacja szkoleń międzyizbowych,
f. upowszechnienie i ułatwianie przepływu kadry szkoleniowej pomiędzy izbami,
g. utworzenie ogólnopolskiej bazy wiedzy dla adwokatów, poszerzenie oferty adwokackich publikacji, współpraca z wydawnictwami prawniczymi.
F. Zmiany w organizacji aplikacji adwokackiej:
a. solidarnościowy mechanizm szkolenia aplikanckiego: uruchomienie mechanizmów wspierających mniejsze izby tak w zakresie finansowania szkolenia, jak w zakresie kadry szkoleniowej,
b. mechanizmy wspierające dla aplikantek łączących aplikację z macierzyństwem,
c. zmiana programu szkolenia–aplikacja nie ma uczyć przepisów, lecz umiejętności wykładni i stosowania prawa w nowoczesnym, zinformatyzowanym i zmieniającym się otoczeniu prawno-gospodarczym:
i. I i II rok – szkolenie przyporządkowane etapom prowadzenia spraw sądowych (brak nawiązań do systematyki kodeksowej),
ii. III rok – szkolenie z zakresu pozasądowego świadczenia pomocy prawnej, w szczególności doradztwo korporacyjne, prawno-biznesowe, podatkowe, negocjacji, mediacji, arbitrażu oraz przygotowanie do egzaminu adwokackiego,
d. zintegrowany system szkolenia – między izbowe lub centralne wsparcie w specyficznych, objętych wysoką specjalizacją obszarach,
e. wypracowanie ogólnopolskich standardów szkolenia, w tym aktywnego udziału patrona w organizacji aplikacji oraz ogólnopolskich standardów egzaminowania, przeprowadzania kolokwiów i sprawdzianów,
f. opracowanie ogólnopolskiej listy wykładowców,
g. uzupełnienie szkolenia o rozwijające się obszary prawa, z którymi aplikantki i aplikanci nie stykają się na studiach, promowanie kształcenia adwokata posiadającego wiedzę merytoryczną nie tylko związaną z prawem procesowym ale również w dziedzinach prawa, w których konkurują inne korporacje (radcy prawni, doradcy podatkowi, rzecznicy patentowi),
h. budowa bazy wiedzy dla aplikantów przygotowujących się do egzaminów zawodowych, opracowanie podręczników obejmujących zagadnienia egzaminacyjne i praktyczne,
i. materiały szkoleniowe: zintensyfikowanie mechanizmów przygotowujących szkoleniową bazę na poziomie centralnym (materiały szkoleniowe, integracja z OBA) w sposób umożliwiający aplikantkom i aplikantom pełne przygotowanie do wykonywania zawodu.
G. Nieodpłatna pomoc prawna:
a. rynkowość: sukcesywne zmierzanie w kierunku stworzenia systemu nieodpłatnej pomocy prawnej opartego na zasadach rynkowych,
b. dobrowolność: usprawnienie modelu „nieodpłatnej pomocy prawnej” jako formy dobrowolnego świadczenia usług przez adwokatów na podstawie umowy ze Skarbem Państwa i jednostkami samorządu terytorialnego,
c. kompleksowość: zapewnienie, że adwokat świadczący nieodpłatną pomoc prawną spełnia wszystkie wymogi ustawowe i posiada pełne kompetencje,
d. stworzenie mechanizmów i struktur do uczestniczenia adwokatów w nieodpłatnej pomocy obywatelskiej.
H. Ubezpieczenia prawne:
a. inicjatywa: podjęcie działań zmierzających do wprowadzenia i upowszechnienia ubezpieczeń prawnych wśród różnych grup społecznych, z uwzględnieniem osób fizycznych,
b. dostępność: wprowadzenie mechanizmów, które ułatwiają i gwarantują dostępność cenową wykorzystania ubezpieczeń prawnych,
c. instytucjonalność: wykorzystanie istniejących organizacji oraz stworzenie nowych podmiotów umożliwiających przystąpienie do ubezpieczenia prawnego przez wszystkich zainteresowanych,
d. konkurencyjność: zorganizowanie systemu ubezpieczeń prawnych na zasadzie wspomagania systemu nieodpłatnej pomocy prawnej i nieodpłatnej pomocy obywatelskiej.
I. Pomoc prawna pro bono: ukształtowana poprzez odpowiedni wybór adresata, tj. osobom rzeczywiście potrzebujących i niemogącym skorzystać z pozostałych form odpłatnej lub nieodpłatnej pomocy prawnej.
J. Udział Adwokatury w poszerzającym się obszarze wykorzystywania rozwiązań IT i w związanych z nim zmianach legislacyjnych:
a. zwiększenie dostępności i wykorzystywania innowacyjnych rozwiązań technologicznych dla Adwokatury,
b. stopniowe wkraczanie Adwokatury w mechanizmy działania sztucznej inteligencji w sferze prawnej; programy wdrażające adwokatów jako obowiązek samorządu,
c. wykorzystanie przez Adwokaturę mediacji online i elektronicznego postępowania arbitrażowego jako wzorca umożliwiającego usprawnienie postępowania sądowego,
d. upowszechnienie podpisu elektronicznego weryfikowanego na podstawie kwalifikowanego certyfikatu i ułatwienie uzyskania go przez adwokatów,
e. wpływ Adwokatury na ukształtowanie modelu IT stosowania prawa: postępowania elektroniczne, doprecyzowanie zakresu platformy ePUAP, doręczenia elektroniczne, elektroniczne czynności procesowe i środki zaskarżenia, mechanizmy elektronicznego rozwiązywania sporów,
f. wyraźny głos Adwokatury w procesie legislacyjnym zmierzającym do obligatoryjnego korzystania z rozwiązań informatycznych, np. e-doręczeń (stopniowe wdrażanie na zasadzie dobrowolności),
g. rozwój, upowszechnianie, szkolenie w zakresie zmian w biznesie wynikających ze stosowania IT: wykorzystywanie zawierania umów przy użyciu form elektronicznych i metod zautomatyzowanych (umowy przez Internet, umowy przy użyciu botów internetowych), powszechność mechanizmów automatyzacyjnych.
II. NASZ SAMORZĄD
1. Samorząd nowoczesny, skoordynowany, profesjonalny, oszczędny i apolityczny:
a. Nowoczesność:
i. stworzenie programów zintegrowanego zarządzania sprawami członków samorządu adwokackiego, w tym postępowaniami skargowymi, dyscyplinarnymi, toczącymi się przed rzecznikiem i przed sądem, listami adwokatów-mediatorów i adwokatów-arbitrów, sprawami z urzędu. Wprowadzenie w pełni zintegrowanego przepływu informacji na poziomie między izbowym, NRA i poszczególnych adwokatów,
ii. ujednolicenie systemów wykorzystywanych przez Naczelną Radę Adwokacką i izby adwokackie.
b. Koordynacja:
i. stworzenie mechanizmów digitalizacji akt osobowych, zintegrowania cyfrowego postępowań na poziomie izbowym i centralnym. Zintegrowany system informacyjny zawierający akta postępowań, uchwały i inne rozstrzygnięcia oraz protokoły posiedzeń z różnymi poziomami dostępu na płaszczyźnie indywidualnej – ORA, NRA, SD, WSD, RD, RDA,
ii. stworzenie cyfrowej bazy rozstrzygnięć w sprawach samorządowych w powtarzalnych sprawach. Ułatwienie stopniowego ujednolicenia praktyki rozstrzygnięć na poziomie centralnym i izbowym. Wymiana doświadczeń i dobrych praktyk na poziomie międzyizbowym i NRA.
c. Profesjonalizm: wdrożenie mechanizmów umożliwiających funkcjonowanie i przepływ informacji pomiędzy organami samorządowymi poszczególnych izb oraz Naczelną Radą Adwokacką, gwarantujących szybkość, rzetelność, przejrzystość i zachowanie standardów funkcjonowania współczesnego samorządu zawodowego.
d. Optymalizacja kosztów:
i. wypracowanie rozwiązań na poziomie centralnym oraz integracja systemów dadzą oszczędności w Adwokaturze, zwłaszcza dla izb korzystających ze wspólnych rozwiązań. Integracja systemów wyeliminuje konieczność powtarzania niektórych prac w ramach izb,
ii. optymalizacja działalności Biura Naczelnej Rady Adwokackiej,
iii. pozyskiwanie środków z programów krajowych i międzynarodowych.
e. Neutralność polityczna: Adwokatura jako przedstawiciel wszystkich adwokatów niezwiązana z żadną siłą polityczną. Adwokatura otwarta na szeroką współpracę, wspieranie inicjatyw korzystnych dla adwokatów, stojąca zawsze po stronie obywateli. Zachowująca przestrzeń do dialogu w ważnych sprawach dotyczących adwokatów i obywateli.
2. Samorząd o szybkich i drożnych mechanizmach decyzyjnych. Brak decyzji na poziomie władz samorządowych jest czynnikiem wizerunkowo i merytorycznie dewastującym. Rolą Samorządu jest zapewnienie efektywnego schematu:
identyfikacja problemu =>projekt decyzji =>uruchomienie właściwego gremium =>decyzja =>wykonanie decyzji => (w razie potrzeby) komunikowanie decyzji oraz podjętych kroków wedle ustalonej wcześniej strategii komunikacji(na zewnątrz).
3.Organy samorządu o czytelnych kompetencjach: wykształcenie przejrzystej i wyraźnej struktury kompetencyjnej wewnątrz Prezydium i NRA:
a. każde stanowisko w Prezydium to wyraźnie określony i objęty odpowiedzialnością obszar kompetencji,
b. elekcyjne członkostwo w NRA z wyraźnym własnym obszarem zadań, przyporządkowanym funkcjonalnie właściwym kompetencjom na poziomie prezydialnym. Kompetencje przenikające na poziom izby koordynowane pomiędzy NRA a izbami,
c. sprawny system komunikacji gwarantujący należyty przepływ informacji wewnątrz Prezydium i w obrębie NRA. Skoordynowanie działań wymagających zaangażowania osób odpowiedzialnych za różne obszary kompetencji,
d. komisje przy NRA związane z obszarami kompetencyjnymi j.w. – kierowane przez członkinię/członka NRA odpowiedzialnego za dany obszar; koordynowane przez odpowiednią dziekan lub dziekana albo osobę wskazaną na poziomie izbowym,
e. zintegrowanie działalności podejmowanej centralnie z działalnością koordynowaną przez dziekanów i ich przedstawicieli w komisjach, sekcjach, Prezydium i NRA,
f. zintegrowany i profesjonalnie zarządzany mechanizm organizowania i finansowania obligatoryjnej działalności samorządowej.
4. Samorząd czytelnie finansowany: finansowanie oparte o budżetowanie środków przeznaczonych na realizację poszczególnych zadań – projektów, w oparciu o prognozy kosztowe, przygotowywane z należytym wyprzedzeniem. Budżet opracowany przez NRA na takiej podstawie, z udziałem osób koordynujących poszczególne obszary kompetencyjne. Realizacja budżetu przez Prezydium jako działalność wykonawcza i techniczna.
5. Jedność i wspólnota:
a. wzmocnienie znaczenia KZA. KZA jako platforma wymiany myśli. Wykorzystanie tej możliwości komunikacji z delegatami w sposób szerszy niż w toku zjazdu zwyczajnego, zdominowanego przez wybory,
b. inkluzywność Adwokatury:
i. umożliwienie włączania w działalność samorządową adwokatów spoza samorządowych struktur, respektowanie i analiza potrzeb członków Adwokatury niewłączających się w działalność samorządową,
ii. tworzenie i rozwijanie mechanizmów ułatwiających kobietom pełnienie funkcji samorządowych oraz branie aktywnego udziału w życiu samorządowym,
iii. zapewnienie warunków równoprawnego uczestniczenia mniejszych izb w funkcjonowaniu samorządu (platformy wsparcia z poziomu NRA, mechanizmy wspierające organizacyjnie i finansowo),
iv. niedopuszczenie do podziałów środowiska według linii, które nie są związane z problemami Adwokatury i nie powinny dzielić adwokatów. Koncentracja wokół pozytywnych i ważnych dla środowiska projektów. Zogniskowanie na tym co łączy, a nie tym, co dzieli,
c. wewnętrzne zintegrowanie środowiska adwokackiego: szeroka integracja wokół rozmaitych wspólnych płaszczyzn. Projekty profesjonalne (adwokackie),integracyjne, kulturalne, sportowe, naukowe, legislacyjne. Każda z tych płaszczyzn wymaga silnego wzmocnienia, zarówno na poziomie krajowym, jak i w przypadku inicjatyw o zasięgu lokalnym,
d. udrożnienie kanałów komunikacyjnych: śledzenie, analizowanie głosów środowiska i wykorzystywanie jego potencjału. Stworzenie warunków i płaszczyzn do prowadzenia konsultacji środowiskowych. Sukcesywne włączanie zainteresowanych adwokatów w aktywność samorządu, zarówno na poziomie NRA, jak i izb adwokackich. Prezydium jako koordynator właściwego przepływu informacji.
6. Samorząd solidarny i wspierający. Różnice pomiędzy izbami wymagają stworzenia mechanizmów solidarnościowych w obszarach objętych samorządową aktywnością (np. aplikacja adwokacka, szkolenie zawodowe). Mechanizmy te powinny uwzględniać różnice pomiędzy izbami i przewidywać rozwiązania wariantowe zależne m.in. od wielkości izby. Realizacja obowiązkowej działalności wymaga podobnych mechanizmów organizacyjnych i możliwości finansowych. Wsparcie przez instytucjonalną Adwokaturę obszarów organizacyjnie lub finansowo słabszych.
7. Samorząd działający strategicznie. Realizowanie przez Prezydium przyjętej i aktualizowanej w miarę potrzeb strategii. Ograniczenie mechanizmów decyzyjnych ad hoc. Posługiwanie się strategią długofalową, nieograniczoną czasowo do końca kadencji i niezorientowaną na rozwiązywanie jedynie problemów doraźnych. Identyfikacja długoterminowych celów, które powinny być realizowane przez samorząd. Bazowanie na przemyślanej strategii i wypracowanie standardów rozwiązywania problemów doraźnych w miejsce pospiesznych i reaktywnych mechanizmów zaradczych i naprawczych.
8. Adwokatura jako intelektualna siła. Zintegrowanie OBA i Palestry => budowa silnego ośrodka intelektualnego, think-tanku i „hubu” informacyjnego. Intensywne badania potrzeb środowiska adwokackiego. Obserwacja trendów i działań środowisk innych korporacji, korzystanie z dobrych praktyk i rozwiązań. Współpraca z właściwymi komórkami ustrukturyzowanej i kompetencyjnie przejrzystej komisji legislacyjnej.
9. Samorząd międzynarodowy. Szerokie i intensywne działanie w strukturach międzynarodowych. Współpraca z zagranicznymi samorządami adwokackimi. Dbałość o reprezentatywność Adwokatury w międzynarodowych organizacjach samorządów zawodowych, zwłaszcza w ich władzach centralnych (CCBE, UIA, IBA). Wykorzystanie działania na arenie międzynarodowej do wzmocnienia szkolenia aplikanckiego, adwokackiego doskonalenia zawodowego, mediacji i arbitrażu oraz zbudowania bazy materiałów szkoleniowych.
10. Samorząd aktywny w sferze prawnej:
a. aktywna działalność Adwokatury, nakierowana na rozwiązywanie problemów ogólnoprawnych ważnych dla adwokata oraz dotyczących sfery wykonywania zawodu adwokata. Stała komunikacja: NRA – działalność legislacyjna,
b. głos Adwokatury wyraźny w sferze tworzenia prawa: dotyczący w równej mierze sfery wykonywania adwokackiej profesji, pozycji prawnej obywatela, jak i zagadnień ustrojowych – wyrażany zarówno w relacjach z ciałami prawodawczymi, jak i komunikowany społeczności adwokackiej oraz społeczeństwu, wsparty propozycjami konstruktywnymi, obrazującymi rozwiązania optymalne. Adwokatura nie tylko powinna zgłaszać zagadnienia problemowe, ale też pokazywać właściwe sposoby rozwiązania tych problemów,
c. szczególny status projektów ustrojowych(PoA). Pełne wykorzystanie przez Adwokaturę właściwego czasu. Monitoring w celu dostrzeżenia przez Adwokaturę optymalnego czasu uruchomienia procesów zmierzających do poprawy jej otoczenia normatywnego. Konieczność opracowania projektów w celu wykorzystania ich w „legislacyjnych okienkach”. Konieczność stałej współpracy, zinstytucjonalizowanej i zintegrowanej na poziomie NRA i Izby,
d. legislacja dla adwokata. Skuteczność. Adwokatura w płaszczyźnie legislacyjnej musi komunikować się z Ustawodawcą. Jest częścią Państwa, więc w tych strukturach musi uczestniczyć, co nie oznacza bezgranicznej aprobaty ani bezgranicznej dezaprobaty. Efekt synergii. Adwokatura potrzebna Państwu, a Państwo Adwokaturze,
e. projekty profesjonalne. Wczasach błyskawicznych zmian prawa zorientowanie wysiłków legislacyjnych i intelektualnych wokół projektów profesjonalnych. Niektóre z nich będą wdrażane wraz z rozwojem technologii, inne natomiast mogą spotkać się z przyjaznym przyjęciem w razie odpowiednich działań lobbingowych.
11. Samorząd a pozasądowe formy wykonywanie zawodu adwokata_tki:
a. wspieranie instytucjonalne, szkoleniowe, deontologiczne i informatyczne wykonywania zawodu w sferze doradztwa prawnego, korporacyjnego, podatkowego, biznesowego, negocjacyjnego, mediacyjnego, arbitrażowego i innych sposobów funkcjonowania adwokatów na rynku usług prawnych,
b. wykorzystanie Centrum Mediacji przy NRA jako ośrodka koordynującego i wspierającego ośrodki przy wszystkich Izbach Adwokackich, działającego na zasadach ustalonych przez poszczególne Rady Adwokackie,
c. działania zmierzające do poszerzania rynku pozasądowego rozwiązywania sporu jako ważnej formy wykonywania zawodu adwokata.
III. NASZ WIZERUNEK
1. Budowa wizerunku Adwokatury jako samorządu silnego, odważnego, stającego w obronie swobód obywatelskich, wywierającego realny wpływ na stan przestrzegania prawa w Polsce. Budowa zaufania obywateli do Adwokatury i uświadamianie ich o przydatności korzystania z pomocy adwokackiej.
2. Skoordynowanie strategii wizerunkowej z priorytetowymi zadaniami Adwokatury, z przekazem zewnętrznym zawodu adwokata, z właściwymi standardami zawodu, z przekazem płynącym ze środowiska adwokackiego i opinii publicznej.
3. Właściwa i szybka reakcja na nieprawidłowości. Szybkie, adekwatne i prawidłowe reagowanie na nieprawidłowości w środowisku adwokackim. Szybka reakcja na skargi, zawiadomienia dyscyplinarne, postępowania przygotowawcze. Reakcja dyscyplinarna i właściwa komunikacja decyzji. Zaniechania w tym obszarze są wizerunkowo dewastujące w przypadku zawodu zaufania publicznego.
4. Profesjonalny i nowoczesny samorząd. Właściwe wypełnianie zadań samorządu wpływa na kształtowanie wizerunku.
5. Budowa profesjonalnego systemu komunikacji medialnej o działalności publicznej Adwokatury.
6. Profesjonalny rzecznik prasowy NRA z zawodowym doświadczeniem w działalności medialnej.
7. Budowa wizerunku Adwokata. Poszerzanie postrzegania zawodu „adwokat” w kierunku wykraczającym poza zbyt wąsko potocznie rozumianą rolę: pełnomocnika w sprawach procesowych i obrońcy w sprawach karnych; budowanie wizerunku jako reprezentanta w sprawach korporacyjnych, własności intelektualnej, nowych technologii, mediatora, arbitra, doradcy prawnego, korporacyjnego, podatkowego i prawno-biznesowego oraz w innych ważnych sferach aktywności adwokatów na rynku usług prawniczych.
8. Trafianie „w punkt”. Akcje wizerunkowe skoordynowane z pożądanymi społecznie akcjami adwokackimi. Uchwycenie właściwego czasu pozwala zwielokrotnić efektywność akcji, skierowanie przekazu na zewnątrz – do odbiorców usług adwokackich.
9. Adwokatura jako profesjonalista. Aktywna działalność ekspercka w mediach. Reagowanie na istotne dla obywateli wydarzenia związane z rzeczywistością prawną. Propagowanie zasady dobrej legislacji, by akt normatywny nie był wielokrotnie zmieniany w krótkich odstępach czasu. Wspieranie zasady jednolitej wykładni prawa stosowanej przez sądy. Samorząd wrażliwy na potrzeby społeczno-gospodarcze, współpracujący w rozwiązywaniu sytuacji kryzysowych lub społecznie skomplikowanych.
10. Wizerunek poprzez wsparcie kultury i oświaty. Oddziaływanie wizerunkowe poprzez zaangażowanie w promocję kultury, oświaty, myśli prawniczej– sfer tak mocno dziś zaniedbanych.
11. Ocieplanie wizerunku Adwokatury poprzez włączanie i wspieranie znaczących akcji społecznych, niekomercyjnych, dobroczynnych, zarówno poprzez stworzenie warunków i wsparcia spontanicznych działań adwokackich, jak i w sposób zinstytucjonalizowany. Strategia komunikacji nakierowana na dotarcie informacji do możliwie najszerszego grona odbiorców, oparta na identyfikacji współczesnych problemów społeczeństwa.
12. Siła Adwokatury. Samorządowa współpraca. Budowanie wizerunku Adwokatury jako znaczącego wśród innych samorządów zawodowych i otwarcie współpracującego z innymi samorządami zawodów zaufania publicznego.
13. Szerokie oddziaływanie. Wspieranie i promowanie projektów profesjonalnych, integracyjnych, kulturalnych, sportowych i wspierających tworzonych przez środowisko adwokackie, promowanie i zachęcanie do włączania się w prace na rzecz samorządu, rozwój wewnętrznych struktur samorządowych i społeczności adwokackiej.
http://maciejgutowski.pl/program/
z wyrazami szacunku,
Maciej Gutowski
adw. Joanna Parafianowicz
Trudno wyrokować, czy kluczowe dla pogorszenia się kondycji Adwokatury były zmiany społeczno-gospodarcze w latach 90-tych XX wieku, otworzenie dostępu do zawodu w pierwszej dekadzie wieku XXI czy rewolucja cyfrowa mająca miejsce w szczególności w ostatnich latach.
Tak, czy inaczej, na wzór bohatera jednej z książek Marka Hłasko, który mówi o sobie „Raz w życiu pomyliły mi się kroki i od tego czasu chodzę krzywo”, także Adwokatura – odkąd zeszła ze znanych sobie torów, nadal nie może obrać właściwego kierunku. W konsekwencji wywołanego tym stanem zagubienia zamiast korzystać z dobrodziejstw płynących z potencjału środowiska palestra ugruntowuje nie tylko w sobie, ale i w jej otoczeniu przekonanie o tym, że wprawdzie przegrała już niejedną bitwę, ale nadal wiele porażek przed nią. Nieuniknionych z tej przyczyny, że zamiast pochylić się nad sobą i przyznanymi przez ustawę zadaniami, adwokacki samorząd naczelny zdaje się rzadziej mieć wizję, częściej zaś – widzenia. W kategoriach mrzonki bowiem lub co najmniej niczym nieuzasadnionej projekcji traktować należy deklaracje zmian, które są w pełni uzależnione od decyzji ustawodawcy i nie znajdując oparcia w obowiązującym prawie – nie są możliwe do przeprowadzenia samodzielnie przez samorząd.
W moim przekonaniu, czas marzeń dobiegł końca. Pora na plany.
Jeśli Adwokatura ma spełniać rolę, do której została powołana (art. 1 Prawa o adwokaturze), a samorząd adwokacki – realizować powierzone mu zadania (art. 3 ustawy), powinniśmy niezwłocznie zaniechać stania w nieustannej opozycji do zmian, jakie przyniosła nam rzeczywistość. Choć jak każdy proces także i ten nie musi być początkowo komfortowy, powinniśmy zmienić nie tylko sposób myślenia o całym otaczającym nas świecie, ale nawet zmienić dotychczasową nomenklaturę. Zagrożenia zastąpić szansami, dostrzec możliwości podążania nową drogą w miejsce potykania się o przeszkody, prowadzić dialog zamiast nadawać komunikaty, solidaryzować się z innymi po to by zabiegać o coś, a nie wyłącznie czemuś się przeciwstawiać.
Adwokatura ma w sobie zbyt duży potencjał intelektualny, zaplecze historyczne i kręgosłup etyczny, aby podążać za innymi.
Palestra musi zacząć wytyczać własne szlaki.
Kluczowa w tym obszarze powinna być zaś innowacyjność i działanie wbrew znanym nam dotychczas metodom, choć w zgodzie z kluczowymi wartościami palestry. Nie ulega bowiem wątpliwości, że zarówno mające wpływ na funkcjonowanie adwokatów warunki zewnętrzne (ustawodawstwo, sytuacja polityczna, czy przemiany społeczne) jak i przyjmowane wobec nich strategie, na których samorząd dotychczas zdawał się polegać nie odpowiadają dzisiejszym potrzebom środowiska adwokackiego i realiom otaczającego świata. Kluczowe zaś dla samorządu zaufanie społeczne, o które bezskutecznie zabiega od lat, nie powinno być jedynie marzeniem, a celem, który można osiągnąć.
Niewątpliwie, ostatnie dekady bezpowrotnie odmieniły adwokacki świat.
Nastał już jednak czas, aby adwokatom stworzyć takie warunki wykonywania zawodu, aby znaleźli w nim godne miejsce. Za sprawą aktywności samorządu, a nie pomimo jego bierności.
Warto zauważyć, że pomimo tego, że w dobie konkurencji (pomiędzy przedstawicielami samorządów adwokackiego i radcowskiego oraz pomiędzy adwokatami) wykonywanie zawodu w szczególności w ramach niewielkich lub jednoosobowych kancelarii nie jest proste, członkowie palestry zachowują ducha adwokackości. Nie tylko są im bowiem bliskie wartości takie jak wolność, tajemnica zawodowa, czy etyka, ale adwokaci odznaczają się samodzielnością, kreatywnością i odwagą w zakresie dbania o własne dobro i swoje żywotne interesy. Samorząd powinien owe cechy uczynić także własnymi. Dzięki temu bowiem możliwe będzie:
☆ dokonywanie na bieżąco krytycznej oceny własnych dokonań i diagnozowanie bez zbędnej zwłoki kluczowych problemów środowiska
☆ znajdowanie dla nich rozwiązania w ramach posiadanych kompetencji i skuteczne przekonywanie innych środowisk do postulatów palestry
☆ zrozumiałe dla społeczeństwa przybliżanie spraw bliskich Adwokaturze
☆ kierowanie się zasadą zaufania, transparentności i otwartości wobec adwokackiej społeczności
☆ oraz dostrzeganie, że poza historią i fundamentalnymi wartościami bliskie są mu także codziennie problemy adwokatów
Samorząd naczelny powinien rozumieć zmieniającą się rzeczywistość i reagować na nią nie tylko systemowo i kompleksowo, ale nade wszystko – energicznie i awangardowo. Rolą NRA winno być koordynowanie działań Izb Adwokackich i słyszalne, tj. skuteczne reprezentowanie środowiska w publicznej dyskusji o prawie i podkreślenie w jej ramach roli i wagi pomocy świadczonej przez społeczność adwokacką. Samorząd powinien nie tylko wspierać adwokatów i aplikantów w rozwijaniu ich kompetencji zawodowych, w tym także odnoszących się do realiów pracy zdalnej, a nade wszystko inicjować i uczestniczyć w pracach dotyczących zmian w wymiarze sprawiedliwości dotyczących np. elektronizacji postępowań sądowych. Jestem pewna, że niektórych zmian legislacyjnych, które środowisko postrzega jako zagrażające zawodowemu statusowi (np. elektroniczne doręczenia) nie sposób uniknąć, ale tym, co jako samorząd musimy zrobić – jest ich sprawne wdrożenie i przygotowanie na nie środowiska.
Czas, aby samorząd naczelny odnalazł radość z szukania nowych rozwiązań i porzucił towarzyszącą mu od lat obawę przed zmianami, zaś adwokaci – nie czuli się w tej drodze osamotnieni.
Minione lata ponad wszelką wątpliwość były dla adwokatów niełatwe, ale dostarczyły także wiedzy o wszystkim, co nieoczekiwane, nietypowe i bardzo kłopotliwe. Z tej przyczyny samorząd posiada już wszelką wiedzę, aby dać sobie radę w kolejnych dekadach nawet jeśli przyjmiemy, że wzorem lat wcześniejszych nie wszystko ułoży się zgodnie z naszymi oczekiwaniami. Należy jednak z pełną mocą postawić na łączenie śmiałych pomysłów z jednej strony i gromadzenie zasobów z drugiej – poszerzanie umiejętności (także technicznych) i wykorzystanie nowych sposobów komunikacji oraz technologii. Wszystko to zaś w imię wspólnego bezpieczeństwa, a nie podejmowania de facto ryzyka związanego z opieraniem się nieuchronnym zmianom.
Nade wszystko, adwokatura musi postawić na równość szans.
Zapraszam do zapoznania się z moimi pomysłami na to, jak zmienić Adwokaturę:
https://kandydatkanaprezesanra.pl/
Gdybym musiała sprowadzić do jednego zdania to, w jaki sposób zmienić Adwokaturę, brzmiałoby ono następująco:
Adwokatura powinna działać zgodnie z prawem i oferować adwokatom i aplikantom równe szanse we wszystkich obszarach ich codziennego funkcjonowania.
adw. Jarosław Zdzisław Szymański
Założenia programowe
Zapraszam do zapoznania się z moimi założeniami programowymi, które będę rozwijał sukcesywnie w trakcie całego okresu prezentacji mojej kandydatury. Zachęcam Koleżanki i Kolegów do odwiedzania mojej strony oraz mojego profilu w social mediach, gdzie będę informował o nowościach na stronie.
1. DIAGNOZA
Znajdujemy się jako środowisko zorganizowane w samorząd zawodowy w wieloletnim głębokim kryzysie.
Traciliśmy przez ok. 20 lat wyłączność uprawnień zawodowych na rzecz radców prawnych oraz podmiotów całkowicie niewykwalifikowanych, co było zamysłem władzy dla tzw. zamknięcia systemu pomocy prawnej i unifikacji zawodów adwokata i radcy prawnego.
Straciliśmy egzaminy samorządowe, które zostały zastąpione egzaminami państwowymi.
Jesteśmy w permanentnej defensywie i żyjemy w syndromie „oblężonej twierdzy – cały czas czegoś bronimy, czemuś zapobiegamy. Nie istnieje poczucie stabilizacji w dziedzinie spraw samorządowych.
Nieuczciwa konkurencja wobec adwokatów i radców prawnych ze strony innych podmiotów działających na rynku usług prawnych stała się przyczyną pauperyzacji Naszego środowiska.
Zmiany procedur coraz bardziej redukują rolę procesową pełnomocników i obrońców.
Otoczenie polityczno-społeczne i prawne jest niekorzystne. Rządzący od wielu lat, dla osiągnięcia celów politycznych w populistycznej demagogii, deprecjonują rolę zawodów inteligenckich, jako rzekomego balastu społecznego i wrogich społeczeństwu elit.
Ostatnim bastionem prerogatyw samorządowych pozostało zagrożone sądownictwo dyscyplinarne.
Wieku adwokatów straciło zaufanie do samorządu i poczucie sensu przynależności do niego.
Musimy jednak znaleźć w sobie siłę i determinację, aby to co jeszcze zostało z samorządu obronić i umocnić, a być może z czasem odzyskać utracone pola.
2. Z JAKIM DOROBKIEM SAMORZĄDOWYM PRZYCHODZĘ
Dorobek samorządowy Okręgowych Rad Adwokackich w Łodzi, którym przewodziłem w czasie kadencji 2013 – 2016 i 2016 – 2021
- Powiększenie majątku Izby – nabycie Wilii Richtera na siedzibę ORA w Łodzi.
- Nowa – jak na owe czasy – formuła komunikacji internetowej pomiędzy organami Izby a członkami Izby i regularne (dwa razy w tygodniu), stałe dyżury dziekańskie.
- Aktywność i medialna dla zapewnienia stałej obecności Adwokatury w mediach (telewizja, radio, prasa) i nowa koncepcja komunikacji społecznej Adwokatury.
- Łódzkie know how w postaci akcji wizerunkowej z okresu pierwszej kadencji ORA (lata 2013 – 2016) recypowana przez wiele izb w kraju oraz nowoczesna multimedialna „KRONIKA – kwartalnik Adwokatury Łódzkiej.
- Utrzymane – zgodnie z moim zobowiązaniem – najniższe składki samorządowe w kraju, przy wykonaniu wielu dodatkowych nowatorskich zadań samorządowych.
- Poprawa warunków codziennej pracy adwokatów w sądach i znalezienie nowych pól kompetencyjnych do wykorzystania profesjonalnego przez adwokatów np. nauka języka migowego dla adwokatów w celu niesienia pomocy prawnej osobom głuchym.
- Wzmacnianie więzi wspólnotowej, pomimo znaczącego zwiększenia ilości członków Izby.
- Skuteczne zabieganie o obniżenie daniny Izb na rzecz funduszu administracyjnego NRA.
- Tani samorząd (niskie ryczałty prezydium ORA i przekazywanie przez dziekana swoich diet na rzecz zadań samorządowych).
- Zintegrowanie pod auspicjami adwokatury łódzkiej środowisk skupionych w samorządach zawodów zaufania publicznego Łodzi wokół etosu inteligencji i idei samorządności, jako szczególnej wartości demokratycznego porządku państwowego.
- Bliska i wieloaspektowej współpracy z samorządem terytorialnym (przede wszystkim prezydentami Łodzi i Zgierza).
- Intensywna na wielu polach aktywności publicznej reprezentacja Izby Adwokackiej poprzez udział we wszystkich istotnych wydarzeniach publicznych w Łodzi.
3. CO PROPONUJĘ WSPÓLNOCIE ADWOKACKIEJ
Przyczyną naszych klęsk jest słaba instytucjonalnie pozycja samorządu adwokackiego w przestrzeni publicznej. Mało kto się z nami liczy. Należy Nasz potencjał publiczny – jako instytucji – budować w bardzo bliskiej współpracy z innymi samorządami zawodów zaufania publicznego. Stanowimy wspólnie reprezentację ok. 700 000 członków wszystkich samorządów. Środowisko samorządów zawodów zaufania publicznego powinno stać się w kalkulacjach polityków dostrzegalną ilościowo grupą społeczną, której nie można bagatelizować.
Uważam, że popełniono błąd ograniczając się do współpracy jedynie z innymi zawodami prawniczymi w ramach koniecznej obrony rządów prawa.
Jest to jedyna droga do skuteczności legislacyjnej Adwokatury. Niebywale profesjonalne merytorycznie eksperckie opinie do aktów prawnych i postulaty legislacyjne, których jesteśmy autorami, nie mają szans powodzenia dopóty, dopóki nie stanie za nimi realna siła społeczna.
Zamiany organizacyjne w pracy NRA
Koniecznym staje się zmiana filozofii funkcjonowania Naczelnej Rady Adwokackiej, która ma wymiar wieloaspektowy, począwszy od zwiększenia efektywności pracy poprzez odnalezienie właściwych proporcji w procesie decyzyjnym pomiędzy Naczelną Radą a Prezydium, a skończywszy na kosztach funkcjonowania NRA.
- Postuluję częstsze posiedzenia NRA, przynajmniej raz w miesiącu i to nie wyjazdowe a w siedzibie NRA bądź zdalne (w zależności od pilności spraw i możliwości spotkania bezpośredniego). Prezydium winno być jedynie ciałem wykonawczym, przygotowującym merytorycznie posiedzenia plenarne NRA oraz podejmującym pilne decyzje pomiędzy posiedzeniami plenarnym NRA.
- Należy większy nacisk położyć na pracę komisji przy NRA, aby wykorzystać potencjał intelektualny i kreatywność koleżanek i kolegów, którzy formalnie nie piastują żadnych funkcji w organach Adwokatury. Będzie to swoiste upowszechnienie realnej partycypacji koleżeństwa we władzy samorządowej. Praca w komisjach powinna być rozliczana w corocznych sprawozdaniach ze wskazaniem personalnym konkretnych aktywności, aby uczestnictwo w komisjach polegało na pracy, a nie jedynie formalnym udziale, który stanowi jeszcze jeden tytuł w życiorysie.
- NRA powinna wspierać inicjatywy oddolne.
- Zarządzanie finansami NRA winno polegać na zmianie priorytetów finansowych i przekierowaniu środków przede wszystkim na projekty merytoryczne służące całej Adwokaturze, jak szkolenia, konferencje, publikacje, promocja wizerunku Adwokatury i marki zawodu adwokata oraz dedykowane konkretnym wydarzeniom akcje społeczne i medialne.
Zmiany organizacyjne i strukturalne w Izbach
- Doświadczenie uczy, że liczebność Okręgowych Rad Adwokackich jest pod wieloma względami zbyt duża. Należy rozważyć ograniczenie ilości członków Okręgowych Rad Adwokackich np. w Izbach dużych o 30 – 40%. Zwiększy to sprawność pracy tych gremiów i zapobiegnie istnieniu jedynie formalnego członkowstwa z małym zaangażowaniem w pracę Rady. Generalnie należałoby otoczyć Radę wieloma merytorycznymi komisjami, których szefowie będą rozliczani z pracy samorządowej i wykonania zadań przez Dziekanów i Rady. Rozwiązanie to zapewni zdecydowanie większą aktywizację środowiska w funkcjonowaniu izb i we współtworzeniu ich oblicza samorządowego.
- Jestem zwolennikiem decentralizacji, wychodząc z założenia, że siła Adwokatury tkwi w Izbach i główne zadania samorządowe również ponadstandardowe powinny być realizowane w Izbach, na co izby powinny dysponować odpowiednimi środkami finansowymi.
Naturalną konsekwencję tego poglądu jest:
- ograniczenie wysokości daniny przekazywanej przez izby na rzecz NRA i odejście od sytemu redystrybucji środków, który stał się sui generis instrumentem polityki wewnętrznej w Adwokaturze ze strony decydentów, którzy dysponują środkami;
- wymuszenie obniżenia kosztów funkcjonowania NRA;
- pozostawienie izbom swobody w zakresie doboru korpusu wykładowców w szkoleniach aplikantów oraz szczegółowych programów szkolenia.
- Jestem za skróceniem kadencji organów samorządu do co najwyżej 3 lat. To rozwiązanie zapewni zdynamizowanie pracy samorządowej, szybsze dochodzenie do funkcji samorządowych przez większą liczbę kreatywnych osób z wolą działania dla wspólnoty i świeżym spojrzeniem. Zapobiegnie to powstawaniu zjawiska zasiadywania urzędów i powstawaniu swoistych synekur samorządowych. Jednocześnie nie będzie to przeszkodą w realizacji ambitnych programów, ponieważ dobre programy same się obronią, tj. docenione przez środowisko będą miały szansę realizacji w drugiej kadencji.
Zmiany w sądownictwie dyscyplinarnym
- Zmiana właściwości miejscowej izbowych sądów dyscyplinarnych w myśl reguły, iż adwokat nie odpowiada przed sądem swojej izby. Rozwiązanie – choć kosztowniejsze i bardziej skomplikowane organizacyjnie od obecnego – może być jedynym akceptowalnym społecznie, w aspekcie zarzutu kumoterstwa wykorzystywanego przez polityków i funkcjonującego w opinii publicznej.
- Skrócenie czasu trwania postępowań dyscyplinarnych poprzez wprowadzenie krótkich terminów do wykonania czynności postępowania na poszczególnych etapach postępowania oraz wprowadzenie doręczeń elektronicznych do stron.
- Obligatoryjne szkolenia dla sędziów sądów dyscyplinarnych i rzeczników dyscyplinarnych.
Zmiany w modelu odbywania aplikacji
- preferowanie zatrudnienia na umowę o pracę przez patrona.
- odejście od szkolenia w zakresie wykładów co do treści prawa.
- zajęcia wykładowe w formie konwersatoriów, rozwiązywania casusów i zajęć praktycznych.
- szkolenie w zakresie prowadzenia kancelarii, jako firmy i nauczanie tzw. umiejętności miękkich.
Poprawa sytuacji ekonomicznej adwokatów i prawnych warunków wykonywania zawodu
W zawodzie skupiającym wyjątkowych indywidualistów należy w wymiarze samorządowym wzmocnić elementy pomocowo-wspólnotowe poprzez poszukiwanie rozwiązań o charakterze socjalnym:
- wzmocnienie programów pomocowo-socjalnych poprzez dokapitalizowanie Funduszu Wzajemnej Pomocy Koleżeńskiej.
- wprowadzenie dla adwokatów dobrowolnych ubezpieczeń grupowych zdrowotnych i programów emerytalnych.
- zabieganie o:
- wprowadzenie powszechnego systemu dobrowolnych ubezpieczeń od ryzyka
zdarzeń prawnych dla obywateli na wzór niemiecki. - poszerzenie zakresu przymusu adwokackiego w większości rodzajów spraw.
- podwyższenie stawek honorariów adwokackich określanych przez MS, ponieważ w części rodzaju spraw (z prawa pracy, ubezpieczeń społecznych, rodzinnych) zasądzane wynagrodzenia z urzędu wg obecnych stawek są poniżej kosztów prowadzenia sprawy.
- wzmocnienie tajemnicy adwokackiej.
- uproszczenie i odformalizowanie procedury cywilnej.
- przywrócenie silnych gwarancji w procedurze karnej w zakresie prawa do obrony.
Reklama adwokacka
Dopuszczenie reklamy, ale z ograniczeniami dopuszczalności reklamy porównawczej i wartościującej oraz nielicującej pod względem miejsca, formy i treści z godnością i powagą zawodu i roli społecznej adwokata.
Zmiana polityki wizerunkowej Adwokatury i promocji zawodu adwokata oraz koncepcji komunikacji społecznej
- Powinna ona polegać na bardzo intensywnych i długofalowych projektach medialnych, również sponsorowanych.
Krótkotrwale jednorazowe akcje winny służyć jedynie mobilizacji i pozyskaniu opinii publicznej dla konkretnych spraw, np. całkowicie stracona szansa szerokiego dotarcia do opinii publicznej ze stanowiskiem Adwokatury w sprawie nowelizacji procedury cywilnej, która jest wyjątkowo formalistyczna i nie zmierza do realizacji w sądach zasady sprawiedliwości. Przedsięwzięcia medialne wymagają dużych nakładów finansowych, na które powinny znaleźć się środki w budżecie NRA. - Koniecznym jest również powołanie Rzecznika Prasowego NRA, ale w drodze konkursu ofert rozstrzygniętego przez ciało kolegialne NRA bądź Prezydium. Podobna procedura powinna dotyczyć wyboru firmy zajmującej się tzw. pijarem.
- Wizerunek Adwokatury należy budować również poprzez:
- upowszechnienie edukacji prawnej w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych prowadzonej przez adwokatów na podstawie porozumień zawartych z jednostkami prowadzącymi,
- obecność przedstawicieli władz samorządu na oficjalnych wydarzeniach i uroczystościach państwowych,
- udział samorządu adwokackiego we współtworzeniu wydarzeń na niwie kultury i nauki.
___
Już wkrótce kolejne rozszerzenia mojego programu. Zapraszam do śledzenia.